Κατηγορία: Διάφορα

Στρατόπεδο Καλαμάτας, καθημερινές οι αναφορές στον τοπικό ημερήσιο τύπο και για μεγάλο χρονικό διάστημα, αναδεικνύει την αδυναμία της πόλης να δει πιο μακριά από τα γεωγραφικά της όρια ή ότι είναι αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πάρει αποφάσεις που θα την βάλουν στο κάδρο των εξελίξεων.

Θυμίζει κοινωνία που ωσάν να έχει λύσει όλα της τα προβλήματα όπως της οικονομίας, της ανεργίας, τα κοινωνικά, περιβαλλοντικά, το κλίμα και κουρασμένη από την ευτυχία και την ευμάρεια δεν θέλει να χαλάσουν την ηρεμία της (την ζαχαρένια της) και γι’ αυτό δεν θέλει να αλλάξει τίποτα, άρα και το στρατόπεδο να μείνει στρατόπεδο για να μας θυμίζει το ένδοξο παρελθόν μας!!!

Αλλά επειδή στη πόλη της Καλαμάτας υπάρχουν και πολίτες που ανησυχούν με όσα συμβαίνουν στον υπόλοιπο κόσμο και ιδιαίτερα με την μεταναστευτική/προσφυγική κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας, η Ευρώπη και όλος ο κόσμος, που δεν αγγίζει μόνο το ζήτημα της ασφάλειας αλλά και όλες τις ηθικές αξίες του ανθρώπινου πολιτισμού και γιατί γνωρίζουν αυτό που έλεγαν οι σοφότεροι ότι, «όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, γρήγορα η φωτιά θα έρθει και στο δικό σου».

Υπό τις συνθήκες αυτές, αισθάνομαι την ανάγκη να τοποθετηθώ δημόσια με την ελπίδα ότι η γνώμη μου θα συμβάλει στον γενικότερο προβληματισμό και στο πλαίσιο αυτό προτείνω το στρατόπεδο Καλαμάτας να κλείσει, να γίνουν το συντομότερο οι απαραίτητες παρεμβάσεις στον περιβάλλοντα χώρο και προσαρμογές στα κτίρια για να υποδεχτεί το πρώτο στην Ελλάδα πρότυπο και πιλοτικό σ’ όλη την Ευρώπη:
ΚΕΝΤΡΟ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ – ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ & ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Η πρόταση αυτή είναι αποτέλεσμα συζητήσεων με πολλούς φίλους συντοπίτες και όχι μόνο, που διακατέχονται από τις ίδιες ανησυχίες οι οποίες πηγάζουν από την αδυναμία πλέον να προβλέψουμε το μέλλον της Μετανάστευσης, ειδικά μετά την παράνομη στρατιωτική επιχείρηση της Τουρκίας στη βόρεια Συρία, με την ανοχή των ισχυρών του κόσμου, αποτέλεσμα της οποίας είναι να επιδεινωθεί περαιτέρω η ανθρωπιστική κρίση, και ισχυρές πιέσεις με νέες ροές προσφύγων & μεταναστών, μεταξύ των οποίων και ασυνόδευτα παιδιά στα παράλια της Ελλάδος.

Διαβάζουμε επίσης τις εκτιμήσεις του ΟΗΕ, σύμφωνα με τις οποίες η Ευρώπη μέχρι το 2050 πρέπει να ανοίξει τις πύλες της σε τουλάχιστον 1,3 δισεκατομμύρια μετανάστες ώστε να «αντισταθμιστούν» οι συνέπειες του επερχόμενου δημογραφικού μετασχηματισμού (πηγή: United Nations. 2000).

Όπως και τις δηλώσεις του Αντιπροέδρου της Ε.Ε Ζακ Μπαρό το 2008 (από τότε γνώριζε) που ανέφερε επί λέξει: “H δημογραφική κατάσταση της Ευρώπης καθιστά αναγκαία την εστιασμένη μετανάστευση (…) Η εισερχόμενη μετανάστευση αποτελεί οικονομική & ηθική υποχρέωση που μπορεί να βοηθήσει στο να αντιμετωπιστεί η γήρανση του πληθυσμού“ προσδιορίζοντας μάλιστα τις ανάγκες μέχρι το 2020 σε 20 εκατομμύρια εργαζόμενους χαμηλής κυρίως ειδίκευσης για κλάδους όπως η γεωργία, οι κατασκευές, οι υπηρεσίες στους τομείς υγείας, νοσοκόμες, συνοδοί, βοηθοί προσωπικής & οικιακής φροντίδας, κ.α.

Αλλά και τον παγκόσμιο ανταγωνισμό, για την προσέλκυση επαγγελματιών υψηλής εκπαίδευσης που έχει ονομαστεί ως «ο πόλεμος για τα ταλέντα», με ιδιαίτερες διαπολιτισμικές ικανότητες και αντιλήψεις και με ανάλογη παιδεία. Σ’ αυτόν μάλιστα τον πόλεμο μία από τις χώρες προέλευσης ταλέντων είναι και η Ελλάδα (Λέτε τα παραπάνω να αποτελούν μια από τις αιτίες πολέμου και δεν είναι μόνο τα πετρέλαια και τα αλλά…).

Υπό τις παρούσες συνθήκες κρίνω χρήσιμο να αναφέρω επιγραμματικά τους λόγους για τους οποίους η Καλαμάτα χωρίς καθυστέρηση θα πρέπει να διεκδικήσει την αλλαγή του στρατοπέδου σε ΚΕΝΤΡΟ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ – ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ & ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

1. Η Καλαμάτα αλλάζει από μια πόλη που χαρακτηρίζεται από εσωστρέφεια και «συγκλίνουσα σκέψη» με παγιωμένες αντιλήψεις σε μια πόλη με «αποκλίνουσα σκέψη» δηλαδή διαφορετικές εμπειρίες και προσωπικές αξίες.
2. Η Καλαμάτα αναγνωρίζεται ως πρότυπο πόλης ανθρωπισμού & αλληλεγγύης και αποκτά προνόμια στα προγράμματα «Διαπολιτισμικές Πόλεις» του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
3. Η Καλαμάτα αποκτά κύρος , διεθνή ακτινοβολία, τον σεβασμό και την συμπάθεια του Ακαδημαϊκού, του καλλιτεχνικού και του επιχειρηματικού κόσμου στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με ότι αυτό συνεπάγεται.
4. Δίνει ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη της Καλαμάτας και της ευρύτερης περιοχής, βοηθά το ξαναζωντάνεμα των χωριών, εμπλουτίζει την τοπική της οικονομία με νέες ιδέες και καινοτομίες, απαντά στα δημογραφικά της προβλήματα.
5. Εξασφαλίζει την χρηματοδότηση των αναγκαίων προσαρμογών στα κτίρια & στον περιβάλλοντα χώρο του ΚΕΝΤΡΟΥ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ – ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ & ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ από τους ίδιους τους μετανάστες που ίδρυσαν τις περίφημες εταιρείες Google, Intel, PayPal, eBay, Yahoo, τους ιδιοκτήτες μετανάστες του 52% των νέων εταιρειών στην περίφημη Silicon Valley, αλλά και μεγάλες Ελληνικές Επιχειρήσεις στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης.
6. Εξασφαλίζει ανθρώπινους πόρους από εθελοντές των Οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών, από εκπαιδευτικούς με εξειδίκευση στο αντικείμενο, από Πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ελλάδος και του εξωτερικού, από τις χώρες προέλευσης των προσφύγων και μεταναστών, από την χρηματοδότηση διεθνών προς τούτο οργανισμούς.
7. Εντάσσεται σε χρηματοδοτικά προγράμματα των Διεθνών Οργανισμών όπως, Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΙΟΜ), Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR), UNICEF, την οργάνωση «ΣΩΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ», επίσης προγράμματα ΕΟΧ, Ευρωπαϊκής Ένωσης “Emergency Support Regulation”, ESR, η DG ECHO που χρηματοδοτεί δράσεις για την αρωγή στους πρόσφυγες μέσω των επίσημων εταίρων της (partners) που έχουν συνάψει συμφωνητικό FPA με την DG ECHO. ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, το Danish Refugee Council, το Save the Children, κ.α.
8. Δωρεές από Ιδρύματα & ιδιώτες που ευαισθητοποιούνται στο άκουσμα και μόνο «Σώστε τα Παιδιά» με αρκετά καλά παραδείγματα και στη πόλη μας από τοπικές επιχειρήσεις και ιδιώτες.
9. Κτίζουμε γέφυρες φιλίας με τα αυριανά ταλέντα σ’ όλο τον κόσμο μετά την δημιουργική τους παρουσία και την ολοκλήρωση των σπουδών τους στο «Κέντρο διαπολιτισμικής εκπαίδευσης & ενσωμάτωσης των ασυνόδευτων παιδιών προσφυγών & μεταναστών».
10. Χτίζουμε γερές γέφυρες φιλίας με τις χώρες προέλευσης των προσφύγων, όταν η ειρήνη επιστρέψει σε αυτές.

… και πολλά ακόμη που δεν χωράνε σε ένα μόνο κείμενο

Νομίζω ότι αυτή την φορά η Καλαμάτα δεν πρέπει να κάνει τα ίδια λάθη όπως πριν 30 χρόνια, που εξ’ αιτίας της απουσίας μακροπρόθεσμου οράματος και στρατηγικής για την τουριστική ανάπτυξη περιόρισε την Καλαμάτα στις 1,500 κλίνες που έχει σήμερα, ενώ θα έπρεπε να διαθέτει 10.000 τουλάχιστον ξενοδοχειακές κλίνες και τουριστική περίοδο τουλάχιστον έξη (6) μήνες τον χρόνο, με θετικές επιπτώσεις και στους άλλους τομείς της τοπικής μας οικονομίας (πρωτογενή και δευτερογενή).

Πρόσφατα η Καλαμάτα έχασε και πάλι, ακόμη μια ευκαιρία να γίνει το 2021 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, διότι απλά δεν είχε τα χαρακτηριστικά της πολύμορφης κοινωνίας, δεν ήταν δημιουργική, δεν ήταν δυναμική, δεν ήταν και δεν είναι ανοιχτή και κοσμοπολίτικη, που προφανώς μερικά εξ’ αυτών τα διέθετε η Ελευσίνα. Σε αντιδιαστολή θα αναφέρω ως καλό παράδειγμα το Τορόντο που είναι μια από τις πιο πολύμορφες πόλεις στον κόσμο – το 47% των κατοίκων του έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό και το Economist Intelligence Unit το έχει κατατάξει ως την πέμπτη πόλη στον κόσμο με τις καλύτερες συνθήκες ζωής. Αυτό το πέτυχε γιατί προτίμησε αυξημένη κοινωνική, γλωσσική και πολιτισμική πολυμορφία που φέρουν οι υψηλοί ρυθμοί μετανάστευσης.

Λέγεται ότι το μέλλον είναι φτιαγμένο από τα ίδια υλικά με το παρόν (αποδίδεται στην Σιμόν Βέιλ), που σημαίνει ότι στο μέλλον οι άνθρωποι θα μεταναστεύουν για τους ίδιους ακριβώς λόγους που μεταναστεύουν και σήμερα. Με δεδομένο αυτό οι τοπικές κοινωνίες θα βρεθούν μπροστά σε ένα σοβαρό δίλημμα: να διαλέξουν ανάμεσα σε ένα μέλλον με αυξημένη οικονομική ευημερία, ασφάλεια και υγεία για τους ηλικιωμένους και σε ένα άλλο μέλλον με μεγαλύτερη ομοιομορφία που τη διασφαλίζουν οι μακροχρόνια εγκατεστημένοι ομοιογενείς πληθυσμοί (οι ντόπιοι – γέννημα και θρέμμα) που οδηγούν σε μαρασμό την περιοχή τους όπως τα ελληνικά χωριά σήμερα.

Με βάση τα παραπάνω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι είναι απαραίτητο να αξιοποιήσουμε πλήρως τα οφέλη που κρύβει η κινητικότητα του παγκόσμιου πληθυσμού και φυσικά θα κληθούμε να διαχειριστούμε σωστά τις βραχυπρόθεσμες, τοπικές και κοινωνικές εντάσεις. Η προσπάθεια διαχείρισης αυτών των προβλημάτων είναι απόλυτα δικαιολογημένη, ειδικά όταν ξέρουμε πόσο σημαντικά θα είναι τα μακροπρόθεσμα οφέλη τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο.

Και ένα τελευταίο για τους φίλους που θα προσπαθήσουν να με κρίνουν χωρίς να έχουν διαβάσει με την απαραίτητη προσοχή όλο το κείμενο. Τους λέω λοιπόν ότι η Καλαμάτα δεν έχει επιχειρήματα σοβαρά που θα μπορούσαν να πείσουν την κεντρική εξουσία ή τους δανειστές μας ότι το στρατόπεδο πρέπει για ιστορικούς λόγους να συνεχίσει να λειτουργεί όπως σήμερα, με κίνδυνο να μπει στις λίστες ακινήτων του δημοσίου προς πώληση «μπιρ παρά», γι’ αυτό ας προλάβουμε πριν είναι πολύ αργά και να είναι σίγουροι ότι στα επόμενα χρόνια, σε κάθε γειτονιά της χώρας μας, θα ζει και κάποια βασανισμένη οικογένεια μεταναστών, που θα ήθελε πολύ να ξαναγυρίσει στο σπίτι της. Ας μάθουμε απ’ αυτούς για τον πολιτισμό τους, πριν τους διώξουμε, ποτέ δεν ξέρεις τι μας περιμένει και εμάς, αφού έτσι και αλλιώς άλλοι αποφασίζουν και για εμάς… Κλείνοντας να θυμίσω τις λέξεις του Γκάντι: “Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο» και μια ευχή: “Σώστε τα παιδιά”

Σας ευχαριστώ

Το Ισραήλ πνίγει και πάλι τη Γάζα στο αίμα αμάχων εκατοντάδες οι νεκροί, πάνω από 4.000 οι τραυματίες…

Με “αμείλικτους” βομβαρδισμούς και αλλεπάλληλα χτυπήματα το Ισραήλ πνίγει πάλι στο αίμα την Παλαιστίνη. Μέχρι σήμερα (22/7/2014), πάνω από 500  Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί, στην πλειονότητα τους άμαχοι, μεταξύ των οποίων δεκάδες παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένοι, πάνω από 4.000 είναι οι τραυματίες ενώ χιλιάδες άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους… ΟΛΟΙ ΑΜΑΧΟΙ, ΟΛΟΙ ΑΘΩΟΙ.

Μέσα σε 5 εβδομάδες 3 ισραηλινοί έφηβοι δολοφονήθηκαν στη δυτική όχθη (από ποιους άραγε;), ένα αγόρι από την Παλαιστίνη πυρπολήθηκε ζωντανό, ένα παιδί αμερικάνικης υπηκοότητας ξυλοκοπήθηκε  βάναυσα από την ισραηλινή αστυνομία και πάνω από 40 παιδιά της Γάζας έχουν σκοτωθεί από ισραηλινές εναέριες επιθέσεις. Δεν πρόκειται επομένως για παλαιστινιακό αλλά για πόλεμο εναντίον αθώων παιδιών ο οποίος εξελίσσεται μπροστά στα μάτια ενός κόσμου ο οποίος έχει αρχίσει να αναπτύσσει ανοσία σε συμβάντα παγκόσμιας ντροπής όπως αυτό. Σε ένα κοινό το οποίο βλέπει με απάθεια το Ισραήλ να εισβάλλει, να βομβαρδίζει και να ελέγχει το νερό, το εμπόριο και τα σύνορα ενός ελεύθερου κράτους αναγνωρισμένου από τα Ηνωμένα Έθνη και να μετατρέπει τη Γάζα σε υπαίθρια φυλακή χωρίς διέξοδο για χιλιάδες οικογένειες… Σίγουρα οι επιθέσεις Παλαιστινίων εξτρεμιστών σε αμάχους είναι καταδικαστέες και πρέπει να σταματήσουν, αλλά η αιτία του κακού βρίσκεται αλλού, στο ξεκλήρισμα και στην καταπίεση του Παλαιστινιακού λαού.

 

Οι “Δρόμοι της Ελιάς”, διεθνώς αναγνωρισμένη ευρω-μεσογειακή διαδρομή διαπολιτισμικού διαλόγου & βιώσιμης ανάπτυξης, αρνήθηκαν να συμπεριλάβουν το Ισραήλ στις χώρες διέλευσης – παρά τις αφόρητες πιέσεις για συνεργασία- και συνεχίζουν να το παρακάμπτουν εξαιτίας αυτών των απάνθρωπων τακτικών  επικράτησής του. Με το βλέμμα στραμμένο σε μια Μεσόγειο που σπαράσσεται και σε χώρες και τόπους φιλόξενους και αγαπημένους, προσπαθούν να κατανοήσουν αυτή τη νέα φρικιαστική ενέργεια με ανυπολόγιστο κόστος σε ζωές ΑΝΘΡΩΠΩΝ!

Με πίστη στον διαπολιτισμικό διάλογο και τα οφέλη του για την ευημερία των λαών και με όραμα να είναι η Μεσόγειος μια ήσυχη γειτονιά και όλες οι χώρες μια αγκαλιά, οι “Δρόμοι της Ελιάς” παρακολουθούν με συντριβή αυτή τη νέα αποτρόπαιη επίθεση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας και καταγγέλλουν αυτό το νέο “έγκλημα πολέμου”. Καλούν κάθε σκεπτόμενο Έλληνα, κάθε σκεπτόμενο πολίτη του κόσμου  να αναλογιστεί ποια είναι η πραγματική ρίζα του κακού και να απαιτήσει τον άμεσο τερματισμό αυτής της αποτρόπαιης ισραηλινής εισβολής, προστασία των αμάχων και ΔΙΑΛΟΓΟ αντί όπλων για την επίλυση των όποιων προβλημάτων.

Οι «Δρόμοι της Ελιάς» περιλαμβάνονται στην Κοινή Διακήρυξη για τον τουρισμό και τον πολιτισμό, που υπέγραψε την Παρασκευή 14 Μαΐου ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλος Γερουλάνος με τον  Τούρκο ομόλογό του κ. Ertugrul Gunay, στο πλαίσιο της Ιδρυτικής Συνόδου του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας- Τουρκίας, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα παρουσία των Πρωθυπουργών Ελλάδος και Τουρκίας.

 Πιο συγκεκριμένα, η διακήρυξη αναφέρεται στην από κοινού  «διερεύνηση της δυνατότητας συνεργασίας στον τομέα του πολιτιστικού τουρισμού, κυρίως μέσω των πολιτιστικών διαδρομών (π.χ. Δρόμοι της Ελιάς, Δρόμοι του Κρασιού)». Η μνεία αυτή αποδεικνύει ότι οι «Δρόμοι της Ελιάς» αποτελούν πλέον ένα πλαίσιο αναγνωρισμένης συνεισφοράς στην ενίσχυση της βιώσιμης ανάπτυξης, του διαλόγου  και της ειρήνης μεταξύ των λαών και των πολιτισμών, όπως άλλωστε προβλέπεται στο Καταστατικό του ομώνυμου Πολιτιστικού Οργανισμού, που εδρεύει στην Καλαμάτα.

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από τότε που έφυγε ο Μιχάλης… Ο Μιχάλης των Δρόμων της Ελιάς, ο πολύτιμος συνοδοιπόρος μας, ο ανεκτίμητος  φίλος, ο υπέροχος άνθρωπος.

Ήταν πέρυσι, στις 19 Ιουλίου, που χάθηκε ξαφνικά από δίπλα μας στο τραγικό ατύχημα στη Γεωργία και ράγισε η καρδιά των Δρόμων της Ελιάς και η δική μας… Ένα χρόνο μετά, ανοίγουμε το Ημερολόγιο του Οδοιπορικού στη σελίδα εκείνης της μέρας και διαβάζουμε…

19 Ιουλίου 2008

Η διαδρομή από την Τραπεζούντα μέχρι τα σύνορα με τη Γεωργία ήταν σύντομη και το τοπίο εντυπωσιακό. Ο συνοριακός σταθμός Τουρκίας-Γεωργίας έμοιαζε με διάδρομο, ένα πέρασμα με άσπρα κτίρια και σύρματα αριστερά και δεξιά, φορτηγά και χαλίκια. Περιμέναμε υπομονετικά μαζί με μικρές οικογένειες, παχουλές γυναίκες με όμορφα χαρακτηριστικά που κρατούσαν βαριές σακούλες στα χέρια… Από πού ερχόντουσαν άραγε και που πήγαιναν; Περάσαμε σχετικά γρήγορα τον έλεγχο ένας-ένας. Στην έξοδο αντικρίσαμε μια μικρή πόλη. Απέναντι υπήρχαν μερικά μαγαζιά, μια πλατεία με καφενεία γεμάτη κόσμο και πιο πέρα η θάλασσα… Η Μαύρη Θάλασσα! Στην πλατεία βρίσκονταν ήδη διασκορπισμένοι αρκετοί συνοδοιπόροι μας και κουβέντιαζαν  χαλαρά. Ήταν γύρω στις 13.00 το μεσημέρι και έκανε ζέστη. Πλησίασα στην πύλη του συνοριακού σταθμού για να δω, αν είχαν τελειώσει όλοι οι δικοί μας με τον έλεγχο όταν είδα εκεί παραδίπλα τον Μιχάλη… «Έλα στον ίσκιο, πρόσεξε, ο ήλιος χτυπάει, δεν αστειεύεται», μου είπε. Πιάσαμε την κουβέντα… Μιλήσαμε για τη διαδρομή και το πρόγραμμα της επόμενης μέρας. «Θα τους ενημερώσω όλους το βράδυ και θα γλυτώσουμε από εκατό γκρίνιες», μου είπε… Του έσφιξα το χέρι και γύρισα πάλι στην πλατεία. Αναζήτησα τους επιβάτες του λεωφορείου που είχαν αποδράσει στην παραλία για να είμαστε έτοιμοι για την αναχώρηση. Λίγο μετά δόθηκε σήμα από τον αρχηγό της αποστολής να φύγει το λεωφορείο με κατεύθυνση την Τιφλίδα. Οι μοτοσικλετιστές έμειναν πίσω για ανεφοδιασμό.

Ξαφνιαστήκαμε όλοι με τις αγελάδες που περπατούσαν αμέριμνες και αργές στη μέση του δρόμου, χωρίς να νοιάζονται αν περνούσαν αυτοκίνητα. Ευτυχώς, αφήσαμε γρήγορα αυτή την επικίνδυνη ζώνη και πήραμε έναν ήσυχο δρόμο χωρίς αδέσποτες αγελάδες, χωρίς κίνηση που διέσχιζε ένα κατάφυτο τοπίο, άγριο, πανέμορφο με άγριες ορτανσίες παντού. Δυο-τρεις μοτοσικλετιστές μόνο μας προσπέρασαν. Αναρωτηθήκαμε γιατί αργούσαν οι υπόλοιποι… Κάποια στιγμή ο Νίκος, ο οδηγός του λεωφορείου, σταμάτησε. Ήταν περίπου 17.00 το απόγευμα. Μου είπε να κατέβω μαζί του και τον άκουσα να λέει στο τηλέφωνο: «Έχουμε θανατηφόρο; Είσαι σίγουρος; Ποιος είναι; Ο Μιχάλης…» Έχασα τον κόσμο… Πρότεινα να συνεχίσουμε και να βρούμε την υπόλοιπη ομάδα. Όχι απλή υπόθεση γιατί οι περισσότεροι μοτοσικλετιστές βιάστηκαν να φύγουν μετά τον ανεφοδιασμό και είχαν πάρει άλλο δρόμο …

Η αναζήτηση  ήταν μια εφιαλτική οδύσσεια σε μια χώρα χάος, με μια αστυνομία αδιάφορη και ανίκανη, ένα ατελείωτο πήγαινε-έλα μέχρι να φτάσουμε στο σημείο όπου είχαν συγκεντρωθεί οι υπόλοιποι. Ήταν το προαύλιο ενός νοσοκομείου, ένα ημι-εγκαταλειμμένο κτίριο προ- σοβιετικής εποχής μέσα σε ένα πάρκο. Ο Μιχάλης δεν ήταν εκεί, ήταν αλλού. Εκεί ήταν ο Λεωνίδας που είχε τραυματιστεί. Είμαστε όλοι ένα ράκος. Σερνόμαστε πάνω-κάτω χωρίς να μπορούμε να αρθρώσουμε λέξη. Αποφασίστηκε να διανυκτερεύσουμε στο προαύλιο του νοσοκομείου και να δούμε το επόμενο πρωί τι κάνουμε. Το μέρος ήταν άθλιο αλλά δεν είχαμε άλλη επιλογή. Ήταν μια από τις εφιαλτικότερες νύχτες της ζωής μας […] 
Αυτά  γράφτηκαν πριν από ένα χρόνο… Τη μέρα που χάθηκε ο Μιχάλης και ράγισε η καρδιά μας. Για τον φίλο που έφυγε, για το χαμόγελο που έσβησε, για τα ταξίδια που οραματιστήκαμε και θέλαμε να κάνουμε μαζί… Έφυγε νωρίς, αλλά ακολουθούμε τους ίδιους δρόμους και αργά ή γρήγορα κάπου θα συναντηθούμε ξανά…

Μαρινέλλα Κατσιλιέρη, για την Ομάδα των Δρόμων της Ελιάς 
 

 

Στη μνήμη του Μιχάλη… 
Οι ‘Δρόμοι της Ελιάς’ που εγκατέλειψαν φέτος τους διεθνείς προορισμούς τους για να συναντήσουν τις στράτες της Β. Ελλάδας,  ολοκληρώνονται το μεσημέρι της Κυριακής 19 Ιουλίου 2009 στον Βόλο, όπου θα συγκεντρωθούν φίλοι και συνοδοιπόροι του Μ. Καλογερόπουλου για να πιούν ένα κρασί στη μνήμη του (Sikia Camping Hotel, περιοχή Κάτω Γατζέα, 18 χλμ από το Βόλο, πληροφορίες:  Στέλιος Γαβαλάς τηλ. 6974997377) 
 

Με  την ευκαιρία της  συμπλήρωσης ενός χρόνου από τον  θάνατο του Μιχάλη και μετά από πρόταση  του Εκτελεστικού Δ/ντή κ. Γ. Καραμπάτου, ο Πολιτιστικός Οργανισμός «Δρόμοι της Ελιάς» αποφάσισε όλα τα  έσοδα που του αναλογούν ως συμπαραγωγού από την εκμετάλλευση των 5 επεισοδίων της ταινίας που γυρίστηκε στη διάρκεια του Οδοιπορικού 2008 από τη Cinegram (ήτοι το 30%), να αποδίδονται στα παιδιά του Μιχάλη.

3ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Τυποποιημένου Extra Παρθένου Ελαιολάδου. 

Ο Πολιτιστικός Οργανισμός «Οι Δρόμοι της Ελιάς» σε συνεργασία με την Γενική Γραμματεία Καταναλωτή του Υπ. Ανάπτυξης, την Ελληνική Εταιρία Γευσιγνωστών Ελαιοκομικών Προϊόντων (ΕΛ.Ε.Γ.Ε.Π.) και το Δίκτυο Ελαιοπαραγωγών Πόλεων Ελλάδος (Δ.Ε.Π.Ε.), διοργανώνει τον 3° Πανελλήνιο Διαγωνισμό Τυποποιημένου Extra Παρθένου Ελαιολάδου.  

Ο 3ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Τυποποιημένου Extra Παρθένου Ελαιολάδου θα πραγματοποιηθεί την τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου 2009  στα δειγματοληπτικά εργαστήρια  του Υπ. Ανάπτυξης με σκοπό την προβολή και προώθηση των καλύτερων ελληνικών τυποποιημένων extra Παρθένων Ελαιολάδων.
Τα διαγωνιζόμενα ελαιόλαδα θα αξιολογηθούν ως προς τα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά τους από την Οργανοληπτική Ομάδα του Υπουργείου Ανάπτυξης (τη μόνη επίσημα αναγνωρισμένη στην Ελλάδα) σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου και ως προς τη συσκευασία από έμπειρα στελέχη στο μάρκετινγκ τροφίμων.

Μια πρωτότυπη ιδέα, η δημιουργία της «Λέσχης των μικρών φίλων των Δρόμων της Ελιάς»

Μια πρωτότυπη ιδέα, η δημιουργία της «Λέσχης των μικρών φίλων των Δρόμων της Ελιάς» εφαρμόζεται εδώ και ένα περίπου χρόνο από τον Πολιτιστικό Οργανισμό «Οι Δρόμοι της Ελιάς» με σκοπό:

1. τη γνωριμία και την ενίσχυση της επαφής μεταξύ των νέων της Ελλάδας και των άλλων χωρών με αφορμή την ελιά

2. την διάδοση του πολιτισμού της ελιάς(ιστορία, γαστρονομία κ.λπ.) στις ελαιοπαραγωγικές και τις μη ελαιοπαραγωγικές χώρες μεταξύ και μέσω των νέων

3. τη μύηση του νεανικού κοινού στον πολιτισμό, στις αξίες και τον συμβολισμό της ελιάς και στη συνειδητοποίηση της σημασίας της διάδοσής τους

4. τη συνειδητοποίηση της διαχρονικής διατροφικής αξίας των ελαιοκομικών προϊόντων μέσω της ανακάλυψης των παραδοσιακών γεύσεων  της μεσογειακής γαστρονομίας

Η πραγματοποίηση των παραπάνω  στόχων προτείνεται με τον εξής τρόπο:
Α. διαμέσου μιας ιστοσελίδας/BLOG, η οποία θα είναι ένα μέσο επικοινωνίας και διαλόγου μεταξύ του νεανικού κοινού της Ελλάδας και των άλλων χωρών. Η ιστοσελίδα έχει σχεδιαστεί για να λειτουργεί ως «παράθυρο ανοικτού διαλόγου» ώστε να διαδώσει όλες τις σχετικές πληροφορίες με την ελιά και να ενθαρρύνει τους νέους να δραστηριοποιηθούν. Θα λειτουργεί επίσης ως χοάνη προτάσεων και ιδεών των νέων και θα περιλαμβάνει τις ενότητες:  Πολιτισμός / Γαστρονομία / Τοπία και τόποι της ελιάς / Προϊόντα Ελιάς κ.λπ.

Β. μέσω της  οργάνωσης εκδηλώσεων για νέους  σε όλες τις χώρες
Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση εκδηλώσεων θα βασίζονται σε προτάσεις και ιδέες των νέων. Οι εκδηλώσεις αυτές θα είναι: Διαγωνισμοί καλλιτεχνικοί, μαγειρικής κ.λπ., εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, εξορμήσεις στις ελαιοπαραγωγικές περιοχές, επιδείξεις μαγειρικής με βάση το ελαιόλαδο, γευσιγνωσίες ελαιοκομικών προϊόντων σε χώρους όπου συχνάζουν νέοι κ.α.

Τα παιδιά και οι νέοι στους Δρόμους της Ελιάς!

Στο πλαίσιο της δημιουργίας ενός Δικτύου των μικρών φίλων των Δρόμων της Ελιάς, εντάχθηκε στο Πρόγραμμα «Δρόμοι της Ελιάς 2008-2009» μια πρωτότυπη δραστηριότητα σε συνεργασία με το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καλαμάτας.

Η δραστηριότητα αφορά ζωγραφική για παιδιά και νέους με θέμα την ελιά(δημιουργία μιας ελιάς με το αποτύπωμα της παλάμης σε ’καμβά‛) , και ξεκίνησε πιλοτικά σε σχολεία της Μεσσηνίας. Πάντα με στόχο τη μύηση του νεανικού κοινού στον πολιτισμό της ελιάς, πραγματοποιήθηκε στη διάρκεια του Οδοιπορικού 2008 με μεγάλη επιτυχία στις χώρες διέλευσης των «Δρόμων της Ελιάς» (Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν, Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Καζακστάν, Ρωσία, Ουκρανία, Ρουμανία,)

Με σύνθημα «ταξίδεψε κι εσύ μαζί μας στους Δρόμους της Ελιάς» εκατοντάδες παιδιά και νέοι δημιούργησαν τη δική τους ελιά με την παλάμη τους, ενημερώθηκαν για την ελιά και τους Δρόμους της Ελιάς  και έστειλαν το δικό τους μήνυμα ειρήνης σε ολόκληρο τον κόσμο. Η δραστηριότητα πραγματοποιήθηκε με την πολύτιμη συμβολή της συνεργάτιδας του ΚΠΕ και των Δρόμων της Ελιάς Δήμητρας Βάγια.

Εδώ και χρόνια, η Μη Κυβερνητική Οργάνωση Mawassen Khair (Moisson de la Bienfaisance) εργάζεται ενεργά για την προστασία του περιβάλλοντος στον Λίβανο. Στόχος: η αναφύτευση 40.000 ελαιοδέντρων στο Νότιο Λίβανο το 2009!

O Ibrahim El Ali, ιδρυτής της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Mawassem Khair και επί σειρά ετών υπερασπιστής του περιβάλλοντος, είναι από εκείνους που επιθυμούν να «αφήσουν στα παιδιά μας έναν πλανήτη στον οποίον θα ζήσουν ευχάριστα». Τα προγράμματα που εφαρμόζει από το Νότιο Λίβανο όπου ζει, υπαγορεύονται από την επιθυμία αειφόρου ανάπτυξης και την επιτακτική ανάγκη προφύλαξης του οικοσυστήματός μας.

Μεταξύ των στόχων της Οργάνωσης για το 2009, είναι να αναφυτευθούν περισσότερα από 40.000 ελαιόδεντρα στο Νότιο Λίβανο ώστε να μπορέσει ο λαός να αποκτήσει και πάλι τα εισοδήματα που έχει χάσει εξαιτίας του πολέμου ή των πυρκαγιών που καταστρέψανε τις μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Τα ελαιόδεντρα αυτά θα φυτευτούν σε 50 χωριά, από 500 έως 1000 ελαιόδεντρα ανά χωριό, σε συνεργασία με την Finul, τις τοπικές αρχές, τους θρησκευτικούς αρχηγούς, τα σχολεία και την Μη Κυβερνητική Οργάνωση της περιοχής. Το πρόγραμμα αυτό αφορά άμεσα ή έμμεσα 100.000 άτομα καθώς και τις υπάρχουσες μικρές μονάδες παραγωγής ελαιολάδου ή σαπουνιού.

Το εξαιρετικό αυτό πρόγραμμα είναι ένας μοχλός για την αειφόρο ανάπτυξη σε αυτήν την εξασθενημένη από τον πόλεμο του 2006 περιοχή που στερείται  βιομηχανικών εγκαταστάσεων.

Για περισσότερες πληροφορίες: http://fondation-elali.blogspot.com (ιστοσελίδα σε γαλλική γλώσσα)

Συνάντηση ευαισθητοποίησης –  Το φυτώριο του Ibrahim EL Ali

Μια επίσκεψη στο Μουσείο Σαπουνιού της Saida, οδηγεί στην ανακάλυψη της ιστορίας του σαπουνιού σε μια περιοχή που εκτείνεται από το Αλέππο της Συρίας ως την  παλαιστινιακή πόλη Ναμπλούζ και παρέχει πολυάριθμες πληροφορίες για την εξέλιξη και την τεχνική της παρασκευής του και της χρήσης του δια μέσου των αιώνων.

Το Μουσείο Σαπουνιού της Saida βρίσκεται στο κτίριο ενός παλαιού σαπωνοποιείου ιδιοκτησίας της γνωστής στον Λίβανο οικογένειας τραπεζιτών Audi, της οποίας το ομώνυμο Πολιτιστικό Ίδρυμα δημιούργησε το μουσείο.

Μεγάλο μέρος του εξοπλισμού του παλαιού σαπωνοποιείου έχει διατηρηθεί ανέπαφο, όπως το μεγάλο καζάνι και οι λεκάνες πλυσίματος, ενώ αρκετά εξαρτήματα έχουν ανασυγκροτηθεί και παρουσιάζονται χρονολογημένα.

Οι επισκέπτες ανακαλύπτουν τα διάφορα στάδια της παραγωγής του παραδοσιακού σαπουνιού με βάση το ελαιόλαδο: τις πρώτες ύλες, τα καύσιμα, τις τεχνικές που ακολουθούνται για την προετοιμασία της πάστας, το στέγνωμα, την κοπή και το τελικό στέγνωμα πριν από τη συσκευασία του και την διάθεση του στο εμπόριο.

 

Το μουσείο είναι ανοικτό καθημερινά (εκτός Παρασκευής) από τις 9.00 – 18.00

 

Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε το www.fondationaudi.org

 

 

Δυο λόγια για τη Saida …

Η Saida είναι μια πόλη φάρος του Νότιου Λιβάνου. Πιο γνωστή με το όνομα Σιδώνα, κατά τη φοινικική  περίοδο, κατάφερε να προφυλάξει τον αστικό της ιστό και τις κοινωνικές, βιοτεχνικές και πολιτιστικές παραδόσεις που την χαρακτηρίζουν. Η αραβική της συνοικία, οι αρχαιολογικοί της χώροι, τα κάστρα της, τα μουσουλμανικά της τζαμιά, τα θρησκευτικά της σχολεία, τα καραβάν σεράι, της προσδίδουν μια αναμφισβήτητη ιστορική αξία.

Με απόγνωση και πολλά ερωτηματικά βιώνουμε τη νέα απειλή πάνω από τη Μεσόγειο της Ελιάς, μια από τις μεγαλύτερες σφαγές στην ιστορία της Ισραηλινο-Παλαιστινιακής διένεξης με εκατοντάδες Παλαιστινίους νεκρούς αμάχους στη λωρίδα της Γάζας. Από τους μέχρι τώρα βομβαρδισμούς του Ισραήλ στο παλαιστινιακό έδαφος διαπιστώνεται ότι, παρά τις διαβεβαιώσεις για “επιθέσεις μόνο εναντίον της Χαμάς”, πύραυλοι έπεσαν την ώρα που σχολούσαν τα σχολεία πάνω στο πλήθος που είχε μαζευτεί για να μαζέψει τα πτώματα και μέχρι αυτή την ώρα έχουν καταστραφεί ολοσχερώς σχολεία, φαρμακαποθήκες, το Πανεπιστήμιο και κάθε έννοια υποδομής στη Γάζα. Το μακελειό άρχισε  αμέσως μετά τη λήξη της 6μηνης εκεχειρίας μεταξύ Χαμάς-Ισραήλ. Η Χαμάς, κατηγορώντας το Ισραήλ για μη τήρηση των συμφωνιών για διακοπή του αποκλεισμού της λωρίδας της Γάζας, ανακοίνωσε επιθέσεις (αλλά πρόλαβε να κάνει ελάχιστες πριν αρχίσουν οι βομβαρδισμοί με μερικούς μόνο ελαφρά τραυματίες).

Για να συνειδητοποιήσει κανείς το μέγεθος της ισραηλινής κτηνωδίας, φτάνει να σκεφτεί ότι η Λωρίδα της Γάζας είναι ένα μικρό κομμάτι γης, (μήκους 41 χλμ και πλάτους 6-12 χλμ) που τα ισραηλινά στρατεύματα έχουν αποκλείσει από το υπόλοιπο τμήμα της χώρας. Λόγω του αποκλεισμού του, το κομμάτι αυτό έχει μεταβληθεί στη μεγαλύτερη φυλακή του πλανήτη: 1.5 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε μια περιοχή με μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού – και είναι προφανές τι συμβαίνει σε περίπτωση αεροπορικών βομβαρδισμών που εξαπολύει κατά καιρούς το Ισραήλ. Η επιβίωση των κατοίκων της Γάζας που δεν έχει δική της παραγωγή εξαρτάται αποκλειστικά από την ανθρωπιστική βοήθεια η οποία λόγω του εμπάργκο αδυνατεί να φτάσει ως εκεί. Οι αρρώστιες και η υποβιταμίνωση έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε ακόμη και αξιωματούχοι του ΟΗΕ παραβιάζοντας την ουδετερότητά τους δηλώνουν πλέον ότι η κατάσταση είναι ανυπόφορη και ο πληθυσμός υφίσταται ένα καθημερινό βασανιστήριο.

Η σκληρότητα και η απάνθρωπη συμπεριφορά του Ισραήλ ξεπερνάει και την πιο νοσηρή φαντασία όταν μάλιστα πριν δύο μέρες απαγορεύτηκε με βία η είσοδος στο λιμάνι της Γάζας του λιβυκού πλοίου “AL MARWA” με 2 χιλιάδες τόνους τρόφιμα και φάρμακα με αποτέλεσμα να προσεγγίσει στο λιμάνι του Ηρακλείου και σήμερα να γίνονται απελπισμένες προσπάθειες για την επείγουσα μεταφορά της ανθρωπιστικής βοήθειας στον δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό μέσω Αιγύπτου. Η στρατηγική του Ισραήλ είναι επομένως σαφής: η τελευταία λωρίδα ενεργητικής αντίστασης του παλαιστινιακού λαού στην ισραηλινή κατοχή πρέπει να συντριβεί.

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες και αντίθετα με τους ισχυρισμούς του Ισραήλ, η μαζική επίθεση της αεροπορίας του εναντίον του Παλαιστινιακού λαού, δεν αποτελεί αντίποινο για τους πυραύλους που κατά καιρούς εκτοξεύονται από τη Γάζα στα γειτονικά ισραηλινά εδάφη: πρόκειται, στην πραγματικότητα, για έναν κυνικό πολιτικό υπολογισμό, που υπαγορεύεται από τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στο Ισραήλ και την επερχόμενη ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον Μ. Ομπάμα. Είναι μια προειδοποίηση προς τον νέο Πρόεδρο γιατί το Τελ Αβίβ υποπτεύεται ότι δεν είναι τόσο φιλοϊσραηλινός όσο ο απερχόμενος Τζορτζ Μπους ο οποίος επέτρεψε στο Ισραήλ να χρησιμοποιήσει όποιο μέσο ήθελε προκειμένου να «επιλύσει» το Παλαιστινιακό πρόβλημα και είχε δηλώσει ανοιχτά ότι «η βία του ισχυρότερου μπορεί να αποτελεί τη λύση».

Η επίδειξη πυγμής απέναντι στον Παλαιστινιακό λαό αποτελεί επίσης μια καλή ψηφοθηρική τακτική για τους Ισραηλινούς ψηφοφόρους αφού στις 10 Φεβρουαρίου γίνονται εκλογές στο Ισραήλ, τις οποίες το κυβερνών κόμμα κινδυνεύει να χάσει από το συντηρητικό κόμμα Λικούντ που, με επικεφαλής το «γεράκι» Βενιαμίν Νετανιάχου, προηγείται στις προγνώσεις.

Συμπέρασμα 1
Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή καθορίζονται πλέον από το Τελ Αβίβ και κανείς Αμερικανός ή Ευρωπαίος πολιτικός δεν έχει πιθανότητα να κάνει καριέρα, αν τολμήσει να τα βάλει με το πανίσχυρο φιλοϊσραηλινό λόμπι.
Συμπέρασμα 2
Η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ανεπίτρεπτη αφού ανέχεται το οικονομικό εμπάργκο που έχει επιβάλλει στην Παλαιστίνη το Ισραήλ το οποίο παρακρατεί ακόμη και τους φόρους από την πώληση αγαθών που οφείλει να παραδίδει στους Παλαιστίνιους.
Συμπέρασμα 3
Η στάση των εθνικών κυβερνήσεων των περισσοτέρων χωρών (συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής) δεν είναι ξεκάθαρη προφανώς από φόβο μπρος στο πανίσχυρο φιλοϊσραηλινό λόμπι. Είναι πολιτικές που αξίζουν της κατακραυγής όλων μας γιατί δεν υπαγορεύονται –όπως οφείλουν- από τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά από τον φόβο του πολιτικού κόστους. 
Συμπέρασμα 4
Η αδιαφορία του καθενός από εμάς ισοδυναμεί με συνενοχή. Για να αντισταθούμε σε αυτή τη νέα πρόκληση, σε ένα μαζικό έγκλημα σε βάρος ενός ανίσχυρου παλαιστινιακού λαού,
 Πρώτο βήμα είναι η ενημέρωση, από όσο το δυνατό περισσότερες πηγές.
 Δεύτερο βήμα είναι η κριτική αξιολόγηση κάθε πληροφορίας και η συνειδητοποίηση του μεγέθους της πρόκλησης.
 Τρίτο βήμα είναι η δραστηριοποίηση, στο βαθμό που μπορεί και επιθυμεί ο καθένας μας.
Οφείλουμε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε πιόνια και απλοί παρατηρητές-άβουλοι αποδέκτες απάνθρωπων – εγκληματικών πολιτικών που υπαγορεύονται από σκοτεινές  δυνάμεις και ευνοούν επικίνδυνα για εμάς συμφέροντα.
Οφείλουμε να δείξουμε τη δυσαρέσκειά μας και να τους σταματήσουμε ΤΩΡΑ! Γιατί η Μεσόγειος είναι η γειτονιά μας και όποιος απειλεί την ηρεμία και την ευημερία της είναι και δικός μας εχθρός.